29 Eylül 2012 Cumartesi

Hissizlik

 Kim olduğumdan şüphe sızdıran gecenin sonunu düşünmeye fırsat vermiyor objeler.
Objeler anlamını düşüncesizlikte buluyor anlam kaygısı taşımadan sallanıyorlar aklın bir ucundan bir bar taburesine sabit vücut denilen kimyadan.
 Adına tepki denilen ne varsa yutuluyor an içinde,hissizlik kaplıyor yerini.Dönüşümlü olarak sarıyor benliği ağır hasarlı hissizlik.Düşünceye ramak kala düş'ünden,tüm bağlantılar kopuyor.
Kendi gözünden susuz bir yangını izliyorsun,ateşe tapınmanın yok sayıldığı sorgularda.Bir bir geçiyor yenilgiler ellerinden,elleri yadırgayan kadehlere dolup taştığın boyun kırıkları ne tarafa dönsen gidemediğin yönlere yol yapıyor.
 Uzun bir yol var demiştim en başından,figürleri farklı yürüyeni aynı olan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

 Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum.  Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...