18 Nisan 2011 Pazartesi

Saptama

Kavramlar,düşüncelerin kelepçe vurulduğu bir düzene yönelik işliyorsa yok olmaya mahkumdur.


Doğaçlama yaşar bazı gerçekler, planlanmaya saplantılı gerçeklerin gerçekliğini kaybetmeye başladığını başlangıca vardığımızda anlarız.

Geri dönüşümlüdür zaman kavramı. Kimi yaşantıları bilmem kaç kere yaşarız. İfadeler farklılaşır. Birini diğerinden ayırt eden piyon değişimleridir.

At gözlüğü ile bakılan inanışlarımızın ardından renk değişimlerine çakılıp kalırız. Bu,yeraltına sokulmuş kafamızın içinde dönen insan gürültüleridir. Zaman içinde alttan bakarız.

Duyulan,görülenle çeliştiği zaman soyutlanmış duyguların, mantıkla dengesizlik arasında o zigzaglı çizgiden sapmasını sorgularız.

İnsan bedeninin sapmalarında yaşanan düşünce kontrolü,beynimizin gevşeyen civatalarını sıkar. Düşünmeye elverişli hale geldiğimizde normal seyrimize devam ederiz.

 Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum.  Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...