12 Mayıs 2014 Pazartesi

Bardak

  Bu sefer hesaplanmıyor, tarihsiz not düşülen satır aralığı cümleleri.
Bölünmenin tüm zamansızlığını yaşıyorum. Bir tarafı kör nokta göremediğim, diğer tarafı görünmez kıldığım.
Demini almış bir renk gibi beliriyor düşüncelerimin arasında, kendini ne tarafa koysa bilinmez.
   Terazinin ayarsızlığına duyarsız hem de biraz tedirgin.
Bir tarafıyla kılıfına uygun beyefendi, diğer taraftan serserilere sokak dar ediyor.
En güzel tarafı bu işin, tamamen tanımadığınız bir kimlik üzerine varsayımlarda bulunmak.
Çift kişilik yalnızlık olmaz.
Yalnızlık üç kişiliktir.
Birine dolsan, diğer taraf boş.
Bu bir bakış biçimidir, görünüşe tezat.
Ya da bu bardak kırılır.
Dolunun boşa karşıtlığı ortadan kalkar.

 Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum.  Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...