28 Şubat 2016 Pazar



                        



Sabah

Panjurları açtı kadın,pencere pervazına serdi çarşafları
Günü gördü.
Bir kuş baktı gözlerinin içine.“Yalnızım"diye mırıldandı kadın
"Yaşıyorum”,odaya girdi.
Ve ayna da bir penceredir
atlasam oradan,düşerim kendi kollarıma.

 Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum.  Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...