22 Eylül 2020 Salı




                     Gecenin göğsünden bir düğme daha kopardım bugün

kim bilir daha kaç şehrin tavanını izleyeceğim, 

çiçeğin yapraklarının ucu güneş yanığı

su verdim bugün.

duvarlar gri

rüzgar doluyor

kapılar çarpıyor

Sussam duymazlar.


 Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum.  Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...