Gecenin göğsünden bir düğme daha kopardım bugün
kim bilir daha kaç şehrin tavanını izleyeceğim,
çiçeğin yapraklarının ucu güneş yanığı
su verdim bugün.
duvarlar gri
rüzgar doluyor
kapılar çarpıyor
Sussam duymazlar.
Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum. Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...