Sylvia Plath

Yaşamdan aldığın bütün hazları yitirdin. Önünde bir dizi çıkmaz sokak var. Yarı isteyerek, yarı umutsuzca yaşamdan bağını koparıyorsun. Bir cinselliği yok etme makinesi oluyorsun. Sevmeye başlamanın nasıl olduğunu bilsen de sevemiyorsun.


Her düşünce bir şeytan, bir cehennem! Bir çok şeyi baştan yapabilseydin, ah! Nasıl değişik bir biçimde yapardın onları. Eve gitmek, dölyatağına dönmek istiyorsun. Dünyanın kapılarını bir bir yüzüne kapatmasını uyuşmuşça, burukça seyrediyorsun.

Neşeli olmanın, gülmenin, kapıları açmanın bir zamanlar ah bir zamanlar bildiğin gizini unuttun!