Özgürlüğün ne haddine?

 Gücenmeli mi geceye günü doğurduğu için? Işıksızlığa inat aydınlatmalı mı düşünceleri..Hangi harfe bassan sonu bana dökülür müydü..Sessiz hecelerin şifreleridir ya cümleler 'Bir insanı cümlelerinden başlamalı tanımaya..'
 Şehrin büyüklüğüne nazaran yürümeye devam ettiğim günbatımlarına hayranlıkla bakışım bakıra bağlanan bir parça gökyüzü..ki nefes alabildiğim.
 Dayanamaz..bazı An'lara flu düşer insan.
Hazmı uzun nefesler çeker başından aşağı..aralarda mola verilerek bakılan ortak bir gökyüzüne yakışmıştır gece.
 Diyaframım olmasa organlarım dökülecekti daldığım yerlere.Devrik cümlelerin vagonlarına sığdırabilsem aitliğimi..En son sen sevinecektin belki..özgürlüğün ne haddine?