Modern zamanların hissizliğine tepki gibi soyuyorsun düşünceleri..Üstü kapatılmış bir kül tablasının son duman sızıntıları gibi sızıyorsun ruhuma.Gece fısıltıları sabah uyanışları peşi sıra sürüklüyorsun..
Saçlarını saçlarıma bağlasan durduğumuz doğrultu yön tezatlığı gözetmeksizin çemberinde döneriz. Zaman, kalıntılarını toplasam tekil konuşup çoğul dökülüyorum,toplanmayı savurmuş kimin umrunda.
Tutunsam gecenin ucundan gökyüzü yüzüme sarkar,ben aşağıya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder