13 Kasım 2013 Çarşamba

Kasım

İçine sığdırılmış bir film karesinin hangi parçası olmak istediğine karar vermek lazım. Yada olmak istemediklerini yaşamaktan vazgeçmen.
Soğuk bir grinin içine gömülmüş karakter olabilirsin, kendini bu bordonun mateminde tanımlarken. Şimdi adımları geriye saralım, bak olmadı zamana takılı kalıyor hareketlerimiz.
Üstüme alınmadığım tüm yaşantıların kıyısından taş sektiriyorum, kimi zaman isabet ettiremesem de yerçekimine atıfta bulunuyorum.
Sanarlar ki yorgunumdur.
Ben, sessiz izleyici bu yeryüzü koltuğunda, trafiğin tam ortasında, pencerenin pervazında.
Her uyanışın arkasından değişimin tanımlandığı bu gezegende yerli yersiz düşünmeye devam ediyorum.
Sadece buyum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

 Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum.  Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...