Aralık

Şehre taşındığımızdan beri sığamıyoruz birbirimize, şimdi kim bilir kaç kilometre taş plakların bitmeyen melodileri.
Alacaklı çıktı yıllar.
Pierre Loti'den Moda'ya kurulan bir köprünün üzerinden atlarız belki ..
Mektupsuz, sualsiz mürekkepli parmaklarımıza ithafen ;
Benim saçlarımdan alsınlar bir tutam seninse gülünce çizgileşen gözlerinden.
Üstelik ilk çeyrekteyiz yaşımızın, bir gece yarısından çıkar gibi apansız.. Bir fotograf çektirsek nereye bakacağımızı bilir gibi birbirimizin, bir elimizin altında kül tablaları.
Gri bir havada dışarı çıkmak gibi seninle konuşmak.
Ahşap bir bank seçelim seninle deniz manzaralı, bankların insanları her daim bir tutam yalnızlık kokar. Tek çift kelime etmeyelim.
Sırtına dokunmadan geçelim şu Boğaz'ı.