Bir adam oturmuş içimde, aklını ellerinin arasına almış, parmaklarıyla bir sigara yakıyor.
Yakını uzak eden mesafelere dağılıyoruz. Gecelerin ayazında nöbet tutuyor düşüncelerime,tutsak ediyor yarınları.
Yakınları uzak eden zamanlar var. Saatlerden hep alacaklı çıkıyoruz. Denize kıyısı olan bir yerlerde tütün kokulu elleriyle dünyayı gözlerinin çekikliğine bırakmış, nefesimi daraltıyor.
Biz bir bankta oturmuş adaların varlığına sevdalanıyor, başımızı koyduğumuz omza evler inşa ediyoruz.
Sözcükler sonuna noktalar koyamıyoruz, imlamız eksik kalıyor.
Ben burada kenarından baktığım hayatlardan yoruluyorum.
Varlığına inandıklarım uğruna sana direniyorum.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
Als wir zerfielen einst in Du und Ich Und unsere Betten standen Hier und Dort Ernannten wir ein unauffällig Wort Das sollte hei...
-
virginia,beni yaşatan ölüm meleğim.. birkaç gün önce cansız bedenini kapatan tabutu tanımadığım adamların toprağa bırakışını izledim. akl...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder