yaz senfonisi

Bir bakarsın kıyısında yüzeriz akdenizin. Can simidi diye kulağımız penceresinde olur yeldeğirmeninin. Yıllanmış şaraplar gibi dolarız birbirimize ve çocukluğumuzdan bahsederiz, olduğumuz gibi neşelenir, kırılıp dökülür sonra birlikte uykulara gideriz
Nasılsa köprüleri yıkılmış seferlerin trenleriyiz artık raylar tanıdık duraklara kapatılmış. Köprüler üzerinde bir gün..
Köprüler diyorum iyiki yıkılmış.
Bu evin yokuşları olduğu gibi ara sokakları da varmış, yıllara rağmen direnen nostaljisi yarınları gibi açılacak olan kapıları..
Yarınlardan bir gün tüm hayal güzellemeleri dahil,
senle ben çimenlerin üstünde deniz kokulu havada çıplak ayak koşuyor olacağız,
yaz senfonisinde o valsin saçlarıma çiçekler takmayı unutma.