27 Haziran 2013 Perşembe

  Rıhtımdaki korkuluk direklerini bir an görmeyip kafamı çarpmam geliyor aklıma.
Önce gülmeye başlıyorum, sonra Haydarpaşa'ya bakıyorum tekrar korkuluklara ve susuyorum.
Vapurları özlediğimi farkediyorum.


zaman:

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)

 Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum.  Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...