11 Temmuz 2013 Perşembe
la meglio gioventù
-Döndü, bana baktı ve ben kapıyı kapatıp her şeyi sildim. Zihnimde bir şey kalmadı. Evinin merdivenleri, yerdeki talaş... Hiçbir şey. Yerdeki kitaplar, kapıcı... Onları durdurmalıydım. İkisini de sevdim ama onları sevgimle zincirleyemezdim. Benim özgürlük anlayışım buydu. Herkes dilediğini yaşamakta özgür diye düşünüyordum. Ölümün nesi özgürlük?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum. Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...
-
Als wir zerfielen einst in Du und Ich Und unsere Betten standen Hier und Dort Ernannten wir ein unauffällig Wort Das sollte hei...
-
virginia,beni yaşatan ölüm meleğim.. birkaç gün önce cansız bedenini kapatan tabutu tanımadığım adamların toprağa bırakışını izledim. akl...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder