Ben, birçok isme taşan kadın. İlk adım, sonraki anılan kamuflajım.
Kendimi satırlarına bırakmış,
Kimi zaman küstahça belki çocukça tanımlanan cümlen.
Ben, oldurulmaya çalışan Ütopyan.
İki kıta arası mesafen, insancıkların, zamansızlığın, üşengeçliğin.
Ezberlere yenik düşen bir tavrın sonucu, kendine itirafı zor bir gerçek.
Ben, anlaşılamayan dilin. Gölgen.
Bir gece yarısı aklına düşen..
Yolun karşısında, yerleri ahşap çatı katın.
Fikrin,
Erkekliğin,
Uzaklığın,
Serzenişlerin,
Takıntın,
Düş'ün,
Düş'üşlerin,
Ve Ben, Sen'de kendim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder