Yollar

Odaklarımız dalga dalga,
Yayılıyoruz.
Yazın tam ortasında
Şehirlerde unutulmuş
İçleri kurutulmuş çamaşırlar gibiyiz.
İçselleştirinin ifadesiz bıraktığı zamanlara ait
Parmakların mürekkebi unuttuğu
Nankör varlıklarız.
Sonları belli olmayan yolların istasyonlarında
Soluklanmayı unutmuş,
Köşelerden dönülen sokaklarımız
İnsan kokar.
Tahammülsüz zihinlerimiz nefesimizi tıkar.
Yorulduk yürümekten, düşüncelerimiz burkuldu.
Düşüşlerin farklı tanımlandığı adımlarımız
Yol alır
Ben'ler kalır
Dökülür kenarından köşelerine
Çember denilen yaşamın
Sahi Yaşam?