10 Mart 2014 Pazartesi

Ütopya

Becerebildiğim en güzel şeydir gitmek.
Bilmediğiniz bir coğrafyaya gideceğim kalanların ardından , mülkiyet hevesiniz zamanda asılı kalacak. Bir rum meyhanesi olacak içinde geç zamanlardan melodiler, taburelerimiz gıcırdayacak.
Gecenin kumsal ateşini yaktığı, sıcak toprakları olan bu yerin evleri olmayacak, gökyüzü başlayacak yeryüzünün bitiminden.
Serin rüzgarların estiği kızıl güneşleri batıracak bu kara parçasında hayal kurmak bedava olacak.
Satın alamayacaklar kelimelerimizi, kumlar dolacak parmak aralarımıza.
Saçlarımız bitki şöleni.
Renklerin kısıtlanmadığı bu yerde mızıka sesleri duyulacak, nota kaygımız olmadan.
Ritmin olacağım şarkılarında, şaşırıp kalacağız zamana.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

 Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum.  Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...