Kaç imla hatası yapıp sildiysem artık

Kendimden yararlanmanın en verimli halinde olduğunu düşündüğüm zaman materyallerin bastırma hislerinde tatmin olamıyorum.Hani adım atarsın da yer altından kayar gibi olur ya,sürekli susama hissi gibi..bir de parmaklarımın parmaklarınla buluşması gibi farklı bir boyut kazandırabiliyorum zamana.
 İşte o an donuyor,farkında mısın bilmem.Çok fazla örnek verme isteğimin bağlamından tut,baktığım yerlerin dipsiz kılınışı görünümü beni alıp götüren.
 Sen hiç kendini giderken farkettin mi,olur ya saçlarının ucuna tutunmak istesem,düşme korkusu diye adlandırılan benim için güzel anlamlar kazandıran.
 Oturduğun zeminden bağımsız ayaklanmalar içinde koştuğumu hissettiğim an'da insanları ve zamanı kaybetme yeteneğimi geliştirmiş buldum kendimi.Kendime yönelik gözlemlerim bunlarla da kalmadı,içini işleyen bir parça duyarsın melodilerin akışına kaptırılmış bir coşku fırtınası kopar,savurur seni adlandırılmamış kıyına.
  Kıyıma köşeme süzülen bakışların ötesindeydin be adam,parça gibi,hareket gibi,dokunuş gibi..gülümsercesine aktın.