Kadıköy bir ülkeydi, Moda başkentimiz.
Tutamadığın evin tutulmamış sözünde, pencere kenarı koltukta bıraktık hayalimizi.
Ben bir daha pencere kenarlarına koltuk koyamayacak kadar ürkeğim.
Bu senin yükseklik korkunla karıştırılmamalı.
Sen o pencereden beni aşağı attın.