Henüz susuyorlar.
Çöl gibi bu hikayenin ortasında.
Biraz nefes almaya eğilen bakışlar gibi.
Hem söylenecek ne kaldı ki, şimdi bekleme vakti.
Olur da bir ormanın ortasına doğru koşarken resmimi kazırsın aklına.
Vakitsiz uykusuzluklardan derleme bir düşüncenin kıvrımında,
Dökülürsün belki..
Ya da susarsın en iyi yapabildiğin gibi
Uyku gibi dağılırsın yüzüme
Dağılırım sözüne
Dökülürsen..
Belki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder