30 Eylül 2015 Çarşamba

Körler Ülkesi

                   
buradaki deniz kenarında bekliyorum, bekliyorum ama yanaşmıyor vapurlar. martılar da uğramıyor bu sokaklara. yağmurlu havalarda son dakikasına koşardık vapurlara, şehrin kalabalığının yükünü vapur arkası çaylarla atardık, küller denizlere denizler yüzümüze..
en son ne zaman beraber binmişiz vapura hatırlayamıyorum.
ne zaman uyumuşsun omzumda o vapurda
zaman oyun mu oynuyor aklıma bir gemin olsa alıp götürsen buralardan beni Körler Ülkesine.
ne ben unutsam geçmişi ne de saçlarım ıslansa.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

 Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum.  Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...