2 Haziran 2015 Salı

                      





zamanın bütün köşelerini tutuyorum
biraz ağrılı, ağırlığınca yavaş
baksana! sana da duyuluyor mu
orta dereceli hayallerin orta yerinden
denize dökülen sokakların martı sesleri
bütün yalnızlık ve üşenmişlikleriyle
bir kaç eşya dolusu dar odaların duvarları
nezaketen açık renkli boyanmış duvarları
muğlak gecelerin sabahlarına
asılmış o tabloyu üstünde taşıyor
kurşun bir kalemle yazılmış
belli belirsiz bir tarihin
duvarları çöküyor
ve sen balkona çıkıp
bir sigara daha yakıyorsun
en güzel yerinde evin

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

 Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum.  Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...