30 Haziran 2015 Salı

Bu kaçıncı zaman
eğilip bükülebildiği kadar oynamalı bu hisleri, histerik bir kriz de değil ki oysa
üstünde yürünemedikten sonra bu yolların ıslaklığı kadar bile yağamıyorum topraklarına. kurumuş dallara renk bağlamak da alışkanlığım değildir ki benim.
ah kurumuş küçük ağaç..
seni olduğun gibi kupkuru sevebilmek kadar güzeli yok.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

 Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum.  Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...