17 Haziran 2015 Çarşamba



'köprüden geçerken denize bakıyorum:
asfalt gibi, simsiyah. köprünün her yerinden asfalta bırakıyorum kendimi.
binlerce kere.
taksi ilerledikçe, arka kapıdan akın akın aşağıya atlayıp
asfalta çakılıyorum. 
binlerce kişinin aynı anda köprüden atladığını düşün
ve şimdi hepsinin ben olduğumu düşün.'


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

 Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum.  Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...