Kaynağını bilmediğin bir nehirim çölün ortasında

Senin ellerin imlalara takılmış, gecenin en orta yerinde su bekliyorsun

Kana kana içmek geceyi sona erdirmeye yetmiyor

Sabah kalkıp yine o çölün ortasında yola koyuluyorsun

Sabahlardan akşama uzanan bir köprü
Saatin doluyor,

Oturmuşum pencere kenarında
Sen eve geliyorsun.

Bir kadın bağırıyor mahallenin tam ortasında

Yıllar öncesinde ah'larına. 

Pencereden sarkıyoruz, 

Bana mahalleyi anlatıyorsun

Sarkaç gibi hayatın tam ortasında

Biz seninle bir şehrin aynı gecesinde ayrı ayrı dağılıyoruz

Bir telefon sesi geliyor

Kesintili diyaloglar

- - -

Susuyoruz.

Hep geceleri susuyoruz, senin içine düşen ateş

Benim saçlarımda yangın yeri

Gecenin en orta yerinde su bekliyorsun

Kana kana içiyoruz

Duraklarını saymadığım o şehri 

Geride bıraktığım evleri 

Bir de cumbasına iç geçirdiğim çatılarıyla

Kadıköy'e koyduğum yüzün

Fikrimin en ince düşüncesine

Zamanımın en güzel köşelerinde tutuyorum

Sonra gülümsüyorum

Biliyorum ki gülümsemem en çok sol yanağına yakışır.