Ruhumun bilincini yitirdiğimde içimdeki cinayetlerin katiline mesul tutuluyorum.
Binlerce kelime yüzüyor içimin okyanusunda
Uluslararası su yolları ihlali gözetmeksizin
Bütün dillerde anlam buluyor kelimeler
Onlar, eksik ayaklanmalarının eşliğinde bozguna uğrarken
Biz daha sağlam basıyoruz gökyüzüne.
Tüm bu bina yığınlarının arasında
gökyüzüne bakmak gibi özgürlük..
Varlığını içimize çekip aynı katmanın altında soluklanıyoruz
Bir direnme mevsimiydi Kış
Soğuğun kalkan olduğu şehirlerarası
Bir otobüs terminalinde beklenen gecikmeli seferler gibi
Kafamın içinde ne haritalar yaktım bir bilsen..
Saatler en çok gece yarısı vuruyor büyük yalnızlığı duvarlara
Duvarlara kazınmış dizelerin baş kahramanı ilan ettiğin sesim
 Delip geçiyor duvarları
İçindeki devrimin ilk sireni
Konuştukça çoğaldığımız
Sesim;
İçinde saklı kalmış,
Kayıp bir çağlayanın gürül gürül aktığı yere
Konmuş bir masal kuşu.