Yağmurlu bir Kadıköy akşamı başlamış bu hikaye, yeraltına alınan 2 biletle devam etmiş. 5 pencereli odanın perdelerini birlikte çekmişiz. Kadıköy'den dünyayaya giden bir tramvayın içine binmişiz.
çok şehir geçmişiz, çok deniz. upuzun saçlarımızı kestirmişiz, alfabeleri utandırmış kelimeleri notalardan yazmışız. kırmışız, dökmüşüz, dağıtmışız herşeyi. ama parmak uçlarımızla iyileştirmişiz birbirimizi. Kadıköy'ü şehir yapmışız, loş abajur altında kurgulamışız herşeyi.
uzandık hayatlarımızın kıyısına, kulaklarımızda notalar. 12 mevsim geçmiş üstümüzden
kış gibi sert yaz gibi sıcak olmuşuz.
Bir ev var şimdi, duvar kağıtlarını seçemediğim, kapısından el ele girmediğim..
sanırım bu kadarını taşıyamıyorum artık, göğüskafesime sığmıyor seni sevmeler.
biz hep baharlarda çiçek açmışız senle rakı sofralarında,
yine mi çiçek?
tam 3 yılı bitirmişiz bugün.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder