maddem değişir, ruhum dönüşür

İnancımı kazanmak için, inancımı kaybetmişim. inanmak dokunmak gibi hissedebildiğimde varoluşuna kalktı tüm kadehler.
İçimde şaraplardan bir deniz biraz dağınığız ama temiz.
bir vapura binmişim sorgusuz sualsiz adımlıyorum kıyılarını, içim kadar yaşıyorum an'ı, küllerimden doğuyorum. en güzel özgürlük huzurdan alıyor uykusunu, geceye şarkılar söyleyebiliyorum.
akdenizden kadıköye uzanan bir öykü bu, artık biz senaryoyu ezberden değil, hicazdan yaşıyoruz.
bak bundan sonrası sözcüksüzlüğün en güzel yanı.
sen yine de biriktir ceplerinde tüm özlemleri.
önümde kendiliğinden şekilleniyor yarınlar sınırsızlığa demliyorum zamanı, elbet geçiririz bir gün.