30 Nisan 2015 Perşembe

büyük bir çarpışma.
işte yine yaptım!
kafamın içinde milyonlarca düşünce atomlarının çarpıştığı bir kaos yarattım.
böyle zamanlarda istediğime yönelik tepkimelerimin ayarsızlığı tüm dengeyi altüst etmeye yetiyor.
dengede durmayı bilmediğim gibi koşmanın hiç durdurulamayacak bir eylem olduğunu biliyorum.
nefesim kesilene kadar koşuyorum
su altında yaşayabileceğim kadar duruyorum
gücünün yetmeyeceği bir infialin ortasında büyük bir patlamadan tek parça çıkıyorum
dışının içime kalan borcu yapboz parçaları gibi gizleniyor organlarımın arasına
kendimin kontrolünden çıktığım vakit nereye savrulacağımı kestiremiyorum.
bilinç kapanıyor ve kafamın içindeki oklar fırlıyor yerinden.
seni-beni vuruyor en hassas yerlerimizden.
araya hayat giriyor bazen derdin ve ben bu hayata dair varoluşumu reddederdim,
yokoluşları reddettiğim gibi
dahilliğimi reddettiğim gibi
belirsizliğe katlanamadığım kadar bir de bekleyişlere  katlanamıyorum sanırım
mesafeleri araya sokan imkansızlıklardan tut adına zaman dediğimiz tüm bu kavramları da yerle bir etmek istiyorum.
içimde kimin sağ kalacağı belli olmayan bir savaşın ortasında deliriyorum

anlayabilir misin bilmiyorum,
çünkü ben de anlayamıyorum.


                                                                                 
                                                                                   * resim - Alina Maksimenko - Red Figure

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

 Oysa zaman hep kendi bildiği gibi işlerken, onun hangi noktasında durduğumu bilemiyorum.  Gerçekçilik o kadar hızlı akıyor ki yaşadığım tüm...