Opera

oynadığımız taşkın oyunda

yenmek

yenilmek

mümkün değilken

Yoksa değişecek tokuşacak birşeyimiz,

yoksa alacağımız kimseden, yoksa vergimiz

hangi kinli mantık zaptediyor parmak izlerini ve düşüyor sabıka defterine siluetimizi?

Kuşlar geçiyor, bedevi, hüzünlü,

kuşlar geçiyor içimden,

başkalaşır gibi bir resimde : Sökün ediyor bir kere daha güneş,

sökün ediyor yüzeye doğru

derindeki inatçı sızı : Dönüyorum kendime yeniden 

ve yaşıyorum eril peygamber

böceğinin kılpayı yaşadığı

kutuplarda : Doyum ve ölüm,

oğul ve yorgun yolculuk,

sabr ve taşkı, kilit ve çiçek

sürüyorum bir an : Bilmiyorum ki

ömür müdür sımsıkı tuttuğum içinde,

sonsuz bir korku mudur yoksa

bir anda biçim alan ve bozuşan,

içimde : Biliyorum : 

Acımasız bir bekleyişin ucunda duruyor pişmanlığım,

duruyor ve bekliyor orada

uzun bir kıvanca kenetlenmiş şimşek.

İşte yazıyorum seçtiğim öyküye ters düşen 

teğet bir noktaya bende doğup

bende ölen bir gelgiti :

Yazıyorum ve uzaklaşıyor ağır ağır gövdemden

ortamdaki amalgam : Bir ateş ki

yayılıyor tam söndürecekken.